ما در این مقاله به مبحث جراحی فالوپلاستی می پردازیم. جهت مشاوره و انجام تمامی خدمات در مرکز اورولوژی جهانشهر مانند: لیزر پروستات، درمان زگیل تناسلی و اختلال نعوظ، واریکوسل میکروسکوپی و درمان ناتوانی جنسی، لیزر سنگ کلیه، جراحی زیبایی مردان، انجام نوار مثانه، شاک ویو نعوظ، شاک ویو پلاک پیرونی، شاک ویو، وازکتومی سرپایی در کرج، درمان ناباروری در کرج، درمان سرطان پروستات و بی اختیاری ادرار، سیستوسکوپی فلکسیبل، درمان عفونت تناسلی و ادراری، جراحی ترمیمی تناسلی، بیماری جنسی و وازکتومی در کرج  …. در جهانشهر کرج میتوانید جهت مشاوره و درخواست نوبت خود با مشاوران ما در ارتباط باشید.

جراحی فالوپلاستی

فالوپلاستی یک نوع عمل جراحی است که برای ترمیم آلت تناسلی بعد از آسیب جدی یا اصلاح کردن نقص مادرزادی انجام می شود. فالوپلاستی با هدف ایجاد آلت تناسلی با عملکرد مناسب برای مردان ترنس نیز مورد استفاده قرار می گیرد. فالوپلاستی یک جراحی پیچیده است که معمولا در چندین عمل انجام می شود. این جراحی دوره درمان و نقاهت طولانی دارد بنابراین لازم است قبل از انجام آن با پزشک متخصص مشورت شود تا تمام جوانب و عوارض احتمالی آن بررسی شود.

فالوپلاستی چیست؟

جراحی فالوپلاستی به عملی گفته می شود که طی آن آلت تناسلی ایجاد می شود. جراح یک یا دو فلپ پوست و سایر بافت‌ها را از ناحیه اهداکننده بدن، معمولاً ساعد، می‌ گیرد و با استفاده از این بافت اهداکننده، آلت تناسلی و مجرای ادرار را شکل می‌ دهد. فالوپلاستی همچنین برای درمان میکروپنیس (آلت تناسلی کوچک) و جراحی تایید جنسیت مردانه استفاده می شود.

فالوپلاستی یک جراحی چند مرحله ای است که از چندین عمل مختلف تشکیل شده است. عمل فالوپلاستی به طور کلی شامل سه مرحله اصلی زیر است:

مرحله 1: متخصص آلت تناسلی را در مرحله اول با استفاده از بافتی که از قسمت دیگری از بدن گرفته شده است، معمولاً ساعد ایجاد می کند. محل برداشتن بافت به پیوند پوست (پیوند پوست) نیاز خواهد داشت. پیوند پوست ممکن است همزمان با جراحی فالوپلاستی اولیه یا سه تا پنج هفته بعد انجام شود. اگر پیوند پوست دیرتر انجام شود، پوست موقتی روی زخم ساعد قرار داده می شود تا به بهبود آن کمک کند.

مرحله 2: مرحله دوم تقریباً 5 تا 6 ماه بعد انجام می شود که شامل اقدامات زیر است: جراح مجرای ادرار را طولانی می کند به طوری که ادرار از نوک آلت تناسلی خارج می شود، کیسه بیضه را ایجاد می کند و واژن را خارج می کند و سایر اقدامات را انجام می دهد.

مرحله 3: ایمپلنت بیضه و دستگاه نعوظ در مرحله سوم قرار داده می شود تا بیمار بتواند به نعوظ برسد. مرحله سوم به طور کلی دوازده ماه پس از مرحله دوم انجام می شود.

بیشتر بخوانید: روش‌های جدید درمان ناباروری

فالوپلاستی در چه مواردی انجام می شود؟

فالوپلاستی در افراد مبتلا به نارسایی جنسیتی برای جراحی تایید جنسیت زن به مرد انجام می شود. علاوه بر این، فالوپلاستی برای افراد زیر نیز استفاده می شود:

عوارض مادرزادی مانند:

• ابهام جنسی یا آلت تناسلی مبهم
• آفالی یا نداشتن آلت تناسلی: نوزاد بدون آلت تناسلی به دنیا می آید.
• اپیسپادیاس: اپیسپادیاس یک عارضه نادر است. ادرار بیماران مبتلا به اپی‌سپادیاس از بالای آلت تناسلی به جای نوک آلت تناسلی از بدن خارج می‌ شود.
• هیپوسپادیاس
  میکروپنیس یا آلت تناسلی کوتاه.

علاوه بر این، اگر آلت تناسلی در اثر حوادث زیر آسیب ببیند، فالوپلاستی برای بازسازی آلت تناسلی انجام می شود:

• سوختن
• تصادف اتومبیل
• عوارض ختنه
• انفجار
• شکستگی آلت تناسلی به علت خم شدن ناگهانی در زمان نعوظ.

تکنیک های مختلف فالوپلاستی

در فالوپلاستی، جراح از فلپ ها یا لایه هایی از پوست استفاده می کند که از قسمت دیگری از بدن گرفته شده و به ناحیه آلت تناسلی پیوند زده می شود. جراح فلپ پوست اهدایی را تغییر شکل می دهد، انحناهای لازم را روی آن ایجاد می کند و آن را به کشاله ران می چسباند تا آلت تناسلی ایجاد کند. جراحان از سه روش برای بازسازی آلت تناسلی استفاده می کنند که عبارتند از: استفاده از پوست بازو (فلپ آزاد ساعد شعاعی)، ساق پا (فلپ قدامی-جانبی ران) یا پهلو (فلپ لاتیسیموس پشتی).

هر یک از سه روش فوق دارای مزایا و معایب خاص خود می باشد. هنگام انتخاب محل فلپ پوست، جراحان عواملی مانند توزیع چربی و وضعیت سلامتی بیمار، عملکرد عصبی، جریان خون و نتایج مطلوب جراحی را در نظر می گیرند.

روش های فالوپلاستی

روش جراحی فالوپلاستی متغیر بوده و بستگی به مورد خاص هر بیمار و شرایط خاص او دارد. همچنین، ناحیه اهدایی که برای ایجاد آلت تناسلی جدید انتخاب می‌شود، روی روش‌ های فالوپلاستی تأثیر می‌گذارد. در این بخش، مراحل رایج ترین عمل فالوپلاستی، یعنی فالوپلاستی با استفاده از بافت ساعد یا RFFF را توضیح می دهیم:

بیشتر بخوانید: علل ناتوانی جنسی و درمان آن

1- بیهوشی و برش

جراح بعد از بیهوشی بیمار با علامت گذاری ناحیه اهدا کننده روی ساعد بیمار عمل را شروع می کند. محل اهدا کننده معمولاً روی بازوی دست غیر غالب است. ساعد به صورت استریل آماده می شود و یک پارچه جراحی روی آن قرار می گیرد. یک تورنیکت در اطراف بازو بسته می شود تا خونریزی را به حداقل برساند.

جراح یک برش در پوست در امتداد قسمت داخلی ساعد ایجاد می کند که دقیقاً از زیر آرنج شروع می شود و تا مچ امتداد می یابد. برش بسته به طرح جراحی و شکل مورد نظر آلت تناسلی جدید می تواند خمیده یا مستقیم باشد. جراح پوست با دقت بافت زیر جلدی و وریدها را جدا می کند و آنها را از ساختارهای زیرین جدا می کند به گونه ای که شریان رادیال و وریدهای مربوطه حفظ شود.

2- آماده سازی محوطه اهدایی

مرحله بعدی شامل برداشتن فلپ از ساعد است. شریان رادیال بریده شده و به همراه وریدهای مرتبط با دقت جدا می شود. جراح شریان را از انتهای پروگزیمال، نزدیک آرنج جدا می کند و انتهای دیستال رگ برای حفظ جریان خون متصل می ماند.

5- قرار دادن فلپ

جراح فلپ شعاعی ساعد بریده شده را به محل گیرنده حرکت می دهد و با دقت آن را در محل مناسب به شکل آلت بخیه می زند. سپس رگ های خونی را با تکنیک میکروسرجری به رگ های گیرنده متصل می کند و از جریان خون مناسب در آلت تناسلی جدید مطمئن می شود.

اگر قرار باشد طول مجرای ادرار افزایش یابد، مجرای ادرار با استفاده از لایه پوشاننده داخل فلپ یا مخاط باکال بلندتر می شود. جراح مجرای ادرار را به مجرای ادرار موجود یا اطراف آن بخیه می‌زند تا عملکرد ادرار در آلت تناسلی جدید بدون مشکل انجام شود.

6- بستن زخم و قرار دادن درن

پس از بخیه زدن زخم جراحی و بستن پانسمان استریل، بیمار مدتی پس از عمل تحت نظر قرار می گیرد تا علائم عوارض و اختلالات جریان خون بررسی شود. امکان دارد بیمار چند روزی در بیمارستان بستری شود. دستورالعمل های دقیق در مورد مراقبت از زخم، محدودیت های فعالیت و زمان ویزیت های بعدی در زمان ترخیص به بیمار داده می شود.

بیشتر بخوانید: درمان کجی آلت تناسلی مردان