بسیاری از زنان بی اختیاری ادرار را تجربه می کنند، یک مشکل شرم آور کنترل مثانه که دیگر نیازی به مبارزه با آن ندارید.

Leslie Rickey، MPH، MD ، اورولوژیست Yale Medicine، می گوید: «اگرچه نشت ادرار در زنان رایج است، نباید مطلقاً  به عنوان یک بخش طبیعی یا اجتناب ناپذیر پیری در نظر گرفته شود.

بسیاری از زنان سعی می کنند علائم خود را با پد کنترل کنند. یا محدود کردن مصرف مایعات خود. با این حال، این مانع بدتر شدن مشکل نمی‌شود.

زنان باید بدانند که درمان‌های زیادی برای نشت ادرار وجود دارد و آنها باید به جای احساس تنهایی و تنهایی، در جستجوی اطلاعات درباره گزینه‌های خود احساس قدرت کنند.

بسیاری از زنان نمی دانند که درمان های موثری برای به دست آوردن مجدد کنترل مثانه وجود دارد. حتی علائم نشت خفیف نیز باید مورد توجه قرار گیرد زیرا احتمال بدتر شدن وضعیت در طول زمان وجود دارد.

بی اختیاری ادرار زنان در هر سنی را تحت تاثیر قرار می دهد و این وضعیت در زنان دو برابر بیشتر از مردان است. پزشکان ما در بخش اورولوژی پزشکی تشخیص می دهند که مشکلات مثانه می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارد.

هر بیمار که به دنبال درمان است، یک برنامه شخصی دریافت می کند که علائم، شیوه زندگی و اهداف درمان را در نظر می گیرد.

نانسی رینگل، پزشک متخصص در درمان اختلالات کف لگن، می‌گوید: «گزینه‌های درمانی مختلفی برای نشت ادرار وجود دارد، و ما اینجا هستیم تا به شما کمک کنیم تا تعیین کنید کدام گزینه‌های درمانی برای شما مناسب است» .

“بیماران من پس از جستجوی درمان بهبودهای زیادی در کیفیت زندگی خود گزارش می دهند، آنها می گویند که ای کاش زودتر مراجعه می کردند.

بیشتر بخوانید: پیشگیری از واریکوسل 

بی اختیاری ادرار از دست دادن غیرارادی ادرار یا نشت ادرار است.

سه نوع از این حالت وجود دارد:

• بی اختیاری فوریتی :  نشت ادرار با فوریت ادرار و عدم دسترسی به موقع به دستشویی همراه است.
• بی اختیاری استرسی:  بیمار با فعالیت هایی مانند سرفه، خنده یا عطسه، نشت ادرار را تجربه می کند.
• بی اختیاری مختلط: بسیاری از بیماران ترکیبی از بی اختیاری استرسی و بی اختیاری فوری را تجربه می کنند.

شایع ترین علل UI عبارتند از بارداری، ضربه به کف لگن پس از زایمان واژینال، یائسگی، چاقی، عفونت های دستگاه ادراری، اختلالات شناختی، سرفه مزمن یا یبوست.

بسته به علت و شدت بیماری، هر دو گزینه درمان جراحی و غیرجراحی در دسترس بیماران است.

درمان های خط اول شامل تمرینات تقویت عضلات، تغییر شیوه زندگی، دارو یا ارجاع به یک فیزیوتراپ تخصصی کف لگن است. روش‌های اداری، مانند درمان تزریقی یا روش‌های سرپایی کم تهاجمی نیز در دسترس هستند.

بیمارانی که پس از شکست چندین گزینه درمانی همچنان از مشکلات مثانه رنج می برند، ممکن است واجد شرایط کارآزمایی بالینی باشند.

بیشتر بخوانید: کیست کلیه 

بی اختیاری معمولاً یک بیماری بسیار قابل درمان است. نیمی از بیماران مبتلا به این وضعیت ممکن است با تغییرات رفتاری و تمرینات کف لگن به تنهایی بهبود پیدا کنند.

همچنین گزینه ها و درمان های جایگزین زیادی برای زنانی که نیاز به درمان بیشتر دارند وجود دارد.

تقویت عضلات کف لگن اغلب برای بی اختیاری استرسی توصیه می شود. گزینه دیگر “حلقه بی اختیاری” است. این دستگاه در واژن قرار می گیرد و می تواند از نشت در حین ورزش یا فعالیت های دیگر جلوگیری کند.

درمان‌های جراحی برای بی‌اختیاری استرسی رایج‌تر هستند و می‌توانند شامل یک روش مطب برای بزرگ‌کردن باز شدن مثانه باشند.

آنها همچنین ممکن است شامل یک جراحی سرپایی باشند که به حمایت از لوله ادراری کمک می کند و از از دست دادن ادرار در هنگام سرفه، عطسه یا ورزش جلوگیری می کند.

بی اختیاری مختلط معمولاً نیازمند درمان بی اختیاری استرسی و فوریتی است. به همین دلیل، ابتدا یک گزینه غیر جراحی توصیه می شود. اغلب هر دو نوع بی اختیاری بدون مداخله جراحی بهبود می یابند.

موارد دشوارتر نیاز به ارزیابی دقیق برای کمک به تعیین بهترین دوره درمانی دارند.

پزشکان ما متعهد به گوش دادن به بیماران و کمک به آنها برای بازگشت به کیفیت زندگی قبلی خود هستند.

دکتر ریکی می گوید بی اختیاری ادرار مشکلی نیست که به سادگی باید تحمل کرد. اورولوژیست های Yale Medicine تلاش می کنند تا هر بیمار را به سمت یک برنامه درمانی هدایت کنند که با سبک زندگی و اهداف شخصی آنها مطابقت داشته باشد.

دکتر رینگل می‌گوید: «ما به این مهم اهمیت می‌دهیم که مطمئن شویم هر بیمار در مورد گزینه‌های خود آگاه است.

بیشتر بخوانید: درد بیضه پس از تحریک